Ze zijn vertrokken! Allemaal. Zowel de ouderejaars als de nieuwe studenten. Voor die laatsten is natuurlijk alles nieuw. Kathy, Rachida en Gitte vertellen hoe zij die eerste lesdagen hebben ervaren.
Kathy: “Na de eerste lessen ontstond meteen een soort van samenhorigheid”
September was voor mij een ongelooflijk drukke maand. Niet alleen starten met de opleiding, vorige week ben ik ook begonnen bij een nieuwe werkgever! Dat is een geruststelling want het geeft mijn gezin het financiële fundament dat we nodig hebben én ik heb de ruimte om mijn droom waar te maken. Ik werk nu drie dagen per week bij een farmaceutisch bedrijf dat o.a. cardiovasculaire producten maakt. Wat mooi aansluit bij mijn opleiding. Mijn eerste stage zal hierdoor helaas moeten verschuiven naar het tweede semester, omdat ik bij mijn nieuwe werkgever ook een training volg. Maar ik blijf optimistisch en ik kijk er nog steeds naar uit! Ik wil mijn focus op de school behouden om zo snel mogelijk mijn uiteindelijke doel te bereiken! 😊
Mijn allereerste les was ‘Verpleegkundige diagnostiek en interventies’. Het ging over basisverpleegkunde en de patronen van Gorden. Heel interessant. Je leert om een en ander vanuit een ander perspectief te bekijken. De lesomgeving was trouwens best indrukwekkend! Het was lang geleden dat ik in een aula zat voor een college. Aula 2 is heel ruim, al zorgde de akoestiek ervoor dat mijn zintuigen even werden afgeleid. Het was ook wennen om drie uur lang een mondmasker op te houden, maar nu voelt het al als normaal.
De skillslabs vind ik tot nu toe het interessantste om te doen. Omdat het interactief is en al een voorproefje geeft van wat we later zullen doen.
Hoewel ik mijn medestudenten totaal niet kende, ontstond na die eerste lessen meteen een soort van samenhorigheid. We hebben een groepsapp, zodat we mekaar kunnen ondersteunen. Iedereen is volwassen, dus we helpen elkaar zonder twijfel. Samen ben je ook sterker. Die samenwerking vind ik erg fijn. Het maakt de avondlessen leuk en haalt je er doorheen ook al ben je moe!
Al bij al valt de combinatie – gezin, nieuwe job én opleiding – erg mee. Ik ben wel blij dat ik niet fulltime werk, want dat geeft mij de tijd om te leren, te puzzelen met mijn planning en bij te komen van alle nieuwe ervaring.
Rachida: “We mogen best trots zijn!”
Ik vond het toch wel spannend om na zoveel jaren opnieuw in de schoolbanken te zitten! Maar de eerste lesdag is vlot verlopen. Toevallig had ik toen meteen les van een ex-collega die ik na twintig jaar terugzag en die op een heel fijne manier lesgeeft. Uit haar les heb ik één ding goed onthouden: dat we best trots mogen zijn op ons werk als verpleegkundige!
Ik vind de lessen over het algemeen heel verrijkend en interessant. Dan denk ik aan onderwerpen als ‘de ontwikkeling van verpleging naar verpleegkunde’ en ‘wetenschappelijk verpleegkundige kennis’.
Voor mij is het nog wel wat zoeken hoe ik best voor school kan gaan werken. En vooral: wanneer? Studeren, gezin, werk… en alles in evenwicht houden, dat is nog niet zo simpel.
Intussen hebben we ook al een groep van zes gevormd voor een opdracht van EBN. Zo heb ik collega-studenten uit verschillende disciplines leren kennen. Samen vormen we een aangenaam en ondersteunend groepje.
Gitte: “De kantine hadden we meteen al de eerste dag gespot!"
Ik zat in het middelbaar al op een best grote school, maar de hogeschool… dat is toch wel iets anders! Gelukkig zitten we met verpleegkunde altijd op de eerste verdieping waardoor ik niet veel trappen moet lopen 😉. In het begin was het een beetje zoeken, maar alles is superduidelijk aangeduid zodat ik nooit echt verloren ben gelopen. En de kantine, die hadden we meteen al de eerste dag gespot! We zijn er al vaak koffie of chocolademelk gaan halen.
Mijn allereerste les was anatomie/fysiologie/pathologie. Toch wel spannend! Want je weet immers niet wat er op je af gaat komen. Onze allereerste les ooit in de hogeschool! De docent voelde zich vereerd dat zij die mocht geven. De tijd vloog voorbij. Voor het wisten kwam de volgende docent al binnen. Interessant was het zeker, maar wat een verschil in tempo met het middelbaar! Daar moet ik nog aan wennen.
Intussen hebben we bijna elk vak al eens via streaming gehad. Volgen van thuis uit is natuurlijk anders dan op de campus zelf. Een groot voordeel is dat je de verplaatsing naar school niet moet maken. Daarmee bespaar ik veel tijd en kan ik al snel twee uur langer slapen. Jammer genoeg verloopt het niet altijd vlekkeloos. Laatst was er een probleem met de verbinding waardoor we de docent niet konden horen of zien. Als ik mag kiezen, ga ik liever naar de campus omdat het dan makkelijker is om de les te volgen en vragen te stellen, maar online les volgen is zeker niet slecht.
Voor mij is ‘verpleegkundige vaardigheden’ het leukste vak tot nu toe! Dat is echt praktijk en je leert er de handelingen die je mag doen als verpleegkundige. Zoals spuitjes zetten! Al zal het nog aanpassen worden als we het op een ‘echt’ persoon gaan doen.
Normaal zouden we met het eerste jaar ook op tweedaagse gaan. Helaas, helaas: dank zij Covid-19 kon dit niet doorgaan. In de plaats hebben we een ‘kennismakingsdag’ gehad. Door samen allerlei activiteiten te doen, leer je elkaar toch een beetje kennen. Deze dag heeft ervoor gezorgd dat ‘vrienden maken’ wat makkelijker gaat.
